<<Չարաճճի արևը>>
Մի արև շատ էր վազվզում ու շատ չարաճճի էր: Մի օր նրա մայրիկը և հայրիկը գնացին գործի: Չարաճճի արևը մնաց մենակ: Ծնողների գործը դա գնային գործի տեղը և բոլոր մարդկանց արևի շողերը հասցնեին: Հայրիկը և մայրիկը ամեն օր գնում էին գործի իսկ չարաճճի արև անընդհատ ուզում էր մնար իրենց հետ, բայց չէր ստացվում: Մի օր չարաճճին գնաց ծնողների գործի տեղը և այնպես արեց, որ նրանց գործից ազատեն: Ծնողները եկան տուն և ամեն օր նրանք ուրախ իրենց օրերն էին անցկացնում: Բայց մի օր հասկացան, որ նրանց գործի չգնալով Երկիր մոլորակը շատ տխուր է: Այդ ժամանակ հենց չարաճճի արևը ինքը իրեն ասաց.
-Հայրիկ, մայրիկ դուք պետք է գործի գնաք:
Ծնողները մի անգամից դուրս եկան տանից և գնացին գործի:
Ահա այդպես չարաճճի արևը իրեն զոհեց հանուն Երկրի համար:
Մի արև շատ էր վազվզում ու շատ չարաճճի էր: Մի օր նրա մայրիկը և հայրիկը գնացին գործի: Չարաճճի արևը մնաց մենակ: Ծնողների գործը բոլոր մարդկանց արևի շողերը հասցնելն էր: Հայրիկը և մայրիկը ամեն օր գնում էին գործի, իսկ չարաճճի արևը անընդհատ ուզում էր մնալ իրենց հետ, բայց չէր ստացվում: Մի օր չարաճճին գնաց ծնողների գործի տեղը և այնպես արեց, որ նրանց գործից ազատեն: Ծնողները եկան տուն, և ամեն օր նրանք ուրախ իրենց օրերն էին անցկացնում: Բայց մի օր հասկացան, որ նրանց գործի չգնալով Երկիր մոլորակը շատ տխուր է: Այդ ժամանակ հենց չարաճճի արևն ինքն իրեն ասաց.
-Հայրի՛կ, մայրի՛կ դուք պետք է գործի գնաք:
Ծնողները միանգամից դուրս եկան տանից և գնացին գործի:
Ահա այդպես չարաճճի արևը իրեն զոհեց հանուն Երկրի:
НравитсяНравится